زمان مناسب برداشت گیلاس و آلبالو

برداشت ماشینی زمانی می تواند تقریبا تمام محصول را به ما برگرداند که نیروی مورد نیاز برای جداشدن یک گیلاس متوسط از دمش (نیروی نگهدارنده ی میوه یا FRF ) کمتر از ۳۰۰ تا ۳۵۰ گرم باشد.

برای کمک به فرد باغدار در جهت تعیین زمان شروع برداشت، باید یک نمونه ی تصادفی از هر باغ به اندازه ی ۵۰ تا ۱۰۰ گیلاس به همراه دمشان به صورت دستی چیده و با یک نیروی کششی 500 گرمی به صورت روزانه مقاومت جداشدن میوه ها از دمشان آزمایش شود تا بالاخره زمان برداشت فرارسد. زمان مورد نیاز برای تکمیل عملیات برداشت در یک باغ بستگی به اندازه ی باغ (وسعت باغ و تعداد درختان موجود در و ظرفیت برداشت کننده ها (تعداد درخت برداشت شده در ساعت) دارد. بخشهایی از باغ ممکن است چند روز زودتر از سایر قسمتهای آن بالغ شوند. بنابراین عملیات برداشت باید طوری طراحی شوند که زمان برداشت متناسب با تعداد روزهای مورد انتظار جهت رسیدن اولين تا آخرین میوه باشد.

در بعضی از کشورها که برداشت کننده ها بر روی چند رقم مختلف کار می کنند، تعیین زمان مشخص برای برداشت هر یک از ارقام از اهمیت بیشتری برخوردار است. به عنوان مثال در مجارستان حدود ۶۰ روز بین اولین برداشت گیلاس و آخرین برداشت آلبالو به طول می انجامد و در این مدت باید چند رقم از این میوه ها برداشت شوند. طی تحقیقی که در ایالات متحده ی آمریکا و آلمان صورت گرفت برای اولین بار مشاهده شد که یک همبستگی زیاد و منفی بین میزان توسعه ی لایه ی سواگر بین دم و میوه ی آلبالو با FRF وجود دارد. در این تحقیق مشخص شد ارقامی که در زمان بلوغ میوه لایه ی سواگر کاملی را ایجاد می کنند (مانند ارقام کلریس ۱۴، رو ریگز وشل و مورس بیر) کمترین FRF را دارند، در حالی که رقم روت میکر که هیچ نشانه ای در آن از تشکیل لایه ی سواگر وجود ندارد بیشترین FRF را در بین ارقام آزمایش شده داشت. همچنین عکس العمل های متوسط در این زمینه مربوط به ارقام هیمنز، نورداستار، رکسل، مورلوفیونر و دیمیتز آمارل بود. در رقم مونت مورنسی اولین نشانه های لایه ی سواگر بین میوه و دم آن حدود ۱۲ تا ۱۵ روز قبل از بلوغ میوه مشاهده می شود که متشکل از ۵ تا ۸ ردیف سلول در منطقه ی آوندی بین میوه و دمش می باشد. تمایز اولیه سلولی در این منطقه بدون گسیختگی و جداشدن سلول ها از هم انجام می شود، اما در مراحل بعدی مقداری گسیختگی سلولی مشاهده می شود. علاوه بر این، دستجات آوندی سالم باقی می مانند و هیچ گونه لایه سواگری در بین آنها تشکیل نمی شود.

در مورد گیلاس نیز ارقامی با لایه های سواگر موضعی و ناقص مشاهده شده اند و این قبیل ارقام FRFهای کمتر از میانگین گیلاس را از خود نشان داده اند. با این وجود، هیچ گونه لایه ی سواگری در منطقه ی بین دم و میوه در گیلاس های ناپلئون، ویندسور و اشمیت مشاهده نشده است. از اتفن که یک ماده ی شیمیایی سواگر است جهت پیشرفت سریع تر و یکنواخت تر بلوغ در آلبالو به منظور برداشت ماشینی استفاده می شود. از اتفن می توان برای پیشرفت بلوغ بخشی از یک باغ بزرگ استفاده کرد تا بدین وسیله بتوان عملیات برداشت را به روزهای بیشتری توسعه داد. اتفن باید زمانی که هوا گرم است به کار برده شود و نباید از آن برای درختان کمتر از ۵ سال استفاده کرد. زمانی که از این ماده برای این منظور استفاده می شود، در عرض ۷ تا ۱۰ روز موجب عکس العمل جدا کنندگی می گردد (علت این مسأله کاهش FRF و ریزش ناگهانی میوه است). با استفاده از اتفن، دم کمتری بر روی میوه ها باقی می ماند. به هنگام استفاده از اتفن جهت جداشدن میوه از درخت از توصیه هایی که بر روی برچسب آن نوشته شده است پیروی کرد.

در صورتی که اتفن یا مقدار و روش صحیح استفاده شود اثات جنبی زیانباری را به دنبال نخواهد داشت، کیفیت میوه تردی و سفتی و همچنین استحکام گوشت آن حفظ می گردد . علاوه بر این ها گوموز درخت و نکروزه شدن برگ ها نیز افزایش نمی یابند.

علاوه بر میزان FRF ، اثر رنگمیوه ، سفتی گوشت ان میزان قند و شدت جلای میوه نیز می توان به عنوان مبنا جهت تعیین زمان مطلوب برداشت درختان به روش لرزشی استفاده کرد.