گل گندم centaurea

گل گندم centaurea

خانواده: compositae

نام انگلیسی : bachelors bytton : knapweed

دارای اقسام یک ساله و چند ساله با مقاومت مختلفی نسبت به درجه گرما می باشد. از انواع یک ساله می توان گل گندم و گونه سیانوس(c.cyanus) را نام برد که معمولا تا ارتفاع 60 تا 90 سانتیمتر رشد می کند و در بالای برگ ها باریک سیز مایل به خاکستری خود گل آذین های آبی روشنی به پهنای 4 سانتیمتر تولید می کنند. گونه های جدید آن گل هایی به رنگ صورتی، قرم شرابی و سفید به وجود می آورند، گل های گندم دو رنگ و گل های گندم قد کوتاه حدودا تا ارتفاع 30 سانتیمتر رشد می کنند گیاه سلطان معطر ( به نام گل گندم موسکاتا) گلچه های خار مانندی به رنگ ارغوانی مایل به صورتی و ترکیبی از رنگ های سفید و زرد دارد، پهنای ملاپرک آن 5 سانتیمتر است که بر روی ساقه های عمودی و منشعب 60 تا 90 سانتیمتری آن برگ های سز با دندانه زیاد به وجود می آیند.

بذر گل های گندم یک ساله را باید در  مناطقی که زمستان های معتدل دارند در اوایل پاییز، و در مناطقی که زمین در زمستان یخ می زند آن را در اوایل بهار کشت کرد. سلطان معطر که در بهار کاشته می شود، نور ملایم کامل خورشید، خاک غیر اسیدی و آبیاری متوسط را ترجیح می دهند.

در بین گل های گندم چند ساله بعضی از آن ها را برای گل هایشان و برخی دیگر را به خاطر شاخ و برگ زینتی شان می کارند. گل های گندمی که برای گل هایشان کاشته می شوند تا دمای حدود 34- درجه سانتی گراد ( یا 30- درجه فارنهایت) مقاوم هستند.

گل گندم ایرانی به نام دل باتا (c.dealbata) گونه مقاومی است که ارتفاعی به اندازه 60 سانتیمتر داشته و برگ های آن سبز دارای بریدگی بوده و گل آذین 5 سانتیمتری آن ریشک دار است که در طول تابستان به رنگ ارغوانی روشن ( مایل به صوتی ) در می آید. گل گندم کوهی به نام گل گندم مونتانا () قدی کوتاه تر داشته و گل آذین بازتری دارد و این گل ها در اواخر بهار به رنگ هی آبی، صورتی، سفید با سایه ارغوانی رنگ در می آیند. برگ های آن باریک و سبز هستند. گل گندم ماکرو سفال (c.montana or mountain) که جدید و کمیاب است بافتی زبر و ارتفاعی به اندازه 120 سانتی متر دارد و هم چنین گل دهی تابستانه داشته و گل آذین کرکداری به رنگ زرد روشن دارد که می توان آن ها را چید و خشک کرد. شرایط لازم برای پرورش این گیاهان نیز همانند گل های گندم یک ساله می باشد.

انواعی از این گیاهان که دارای برگ های زینتی هستند تا دمای حدودا  ( یا  )مقاوم می باشند. گل گندم سینراریا (C.cineraria) ( به نام گل گندم کندی دی دی سیما (C.ccandidissima) ) یکی از چندین گیاهی است که داستی میلر (Dusty miller) نامیده می شود. این گیاه به شکل کپه های انبوهی به بلندی 30 تا 45 سانتیمتر است که برگ های نوار مانند لوبدار آن به رنگ سفید مخملی می باشد. گل های تابستانی آن معمولا ارغوانی رنگ و گاهی زرد هستند. برای این که ظاهر انبوه این گیاهان را حفظ نماید پس از گل دهی آن ها را هرس کنید. در اوایل بهار یا تابستان بهتر است از این گیاهان قلمه تهیه کرد تا از آن گیاهان جدیدی تولید کرد. گل گندم مخملی (velvet centaurea) به نام گل گندم جیمنو کارپا (C.gymnocarpa)، نیز داستی میلر خواننده می شود. ارتفاعی به طول در حدود 90 سانتیمتر دارد.

برگ های مخملی این گیاه سفید رنگ با بریدگی های عمیق تر از کنگره هستند. گل های آن ارغوانی اند. این گیاه را نیز همانند گل گندم سبزاریا به طور منظم هرس می کنند. این دو گیاه داستی میلر، به خاکی با محیط خنثی و با زهکشی خوب و آبیاری متوسط نیاز دارند.